انواع مربیگری در سازمان

در این مقاله از مدیرنو، به تشریح مربی گری چیست؟، انواع مربیگری در مدیریت سازمان و ارتباط مربی گری و عملکرد سازمانی می پردازیم.مشاوره و مربی گری دو رویکرد محبوب  هستند که هدف آنها کمک به مدیریت منابع انسانی و رشد، توسعه و دستیابی به پتانسیل کامل در یک محیط کاری است. برخی از افراد این دو رویکرد را با هم ترکیب می‌کنند و یا به جای یکدیگر به کار می‌برند. با این حال، تفاوت‌های مهمی بین مشاوره و مربی گری وجود دارد که قبل از تصمیم‌گیری در مورد مفید بودن هر یک نیاز است تا درک شوند.

مشاوره و مربیگری در سازمان

مربیگری در سازمان چیست ؟

در مربیگری، در مورد اهداف یا مقاصد فردی راهنمایی داده می شود تا به او کمک شود به پتانسیل کامل خود در زمینه های خاص توسعه شخصی یا شغلی دست یابد. مربی به فرد کمک می کند تا با گوش دادن، پرسش و به چالش کشیدن نظرات خود به نتیجه گیری و گام های بعدی خود برسد. مربیان می توانند به آنها کمک کنند تا ذهنیت خود را شکل دهند یا رشد دهند و اهداف را به مراحل دست یافتنی تقسیم کنند.

مشاوره چیست ؟

در مشاوره، یک فرد ارشد یا با تجربه تر در نقش یک مشاور یا راهنما برای یک کارمند جوان یا کارآموز عمل می کند. مشاور پس از صرف زمان برای درک فرد و چالش‌های شخصی، از فرد حمایت می‌کند و به او بازخورد می‌دهد. و دانش، مهارت‌ها و یا تجربه‌اش را برای کمک به رشد آن فرد به اشتراک می‌گذارد. راهنمایی ممکن است موقعیت ها و فرصت‌هایی را به روی افراد باز کند.

زمانی که فردی با چالش خاصی مواجه است یا نیاز به کسب مهارت خاصی دارد یا برای ارتقا در پستی جدید در نظر گرفته می شود، ممکن است از یک مربی برای پشتیبانی او استفاده کنید. شما ممکن است از یک مربی به عنوان شکلی از توسعه شخصی استفاده کنید، مانند کمک به یک فرد در شناخت پتانسیل خود، سرعت بخشیدن به پیشرفت یا دستیابی به دستاوردهای بیشتر در حرفه ،این ها مواردی است که معمولا از مربی انتظار می رود  .

شباهت ها و تفاوت های مشاوره و مربیگری در سازمان

در مورد مشاوره و مربیگری در سازمان هم شباهت ها و هم تفاوت هایی وجود دارد. درک این موضوع مهم کمک شایانی می کند تا بتوانید به بهترین وجه روشی را انتخاب کنید که برای شما یا سازمانتان بهترین باشد .

شباهت ها

• با به اشتراک گذاری دانش، افزایش خودآگاهی، توسعه مهارت ها و قرار گرفتن در معرض دیدگاه های جدید، از رشد فرد حمایت می کنند.
• هر دو بر اساس روابط یک به یک است که حمایتی و غیر قضاوتی است.
• شامل یک سری جلسات در طول چند ماه است.
• شامل مشاهده، گوش دادن و پرسیدن سوال برای درک موقعیت فرد است.
• از تکنیک های پرسش برای تسهیل فرآیندهای فکری افراد استفاده می شود.

تفاوت ها

نحوه تعامل:

مشاوره دستوری است (یعنی مشاور تمایل دارد بیشتر صحبت ها را در طول جلسات انجام دهد و ممکن است به فرد بگوید که چه کاری انجام دهد)،

مربیگری در سازمان غیر دستوری است (یعنی مربی با پرسیدن سؤال به فرد فرصت صحبت کردن می دهد).

تمرکز:

مربیگری روی عملکرد و رسیدن به اهداف متمرکز است. مربیگری برای بهبود عملکرد شغلی افراد، کمک به ارزیابی نقاط قوت و زمینه های توسعه، دستیابی به اهداف خاص، یا کار بر روی باورهای محدود کننده طراحی شده. همچنین ممکن است بر ویژگی هایی مانند تعامل اجتماعی و اعتماد به نفس نیز تأثیر بگذارد.

نگاهی که در مشاوره وجود داره توسعه محور و کلی تر یا جامع تر است. مشاور، حرفه فرد را به عنوان یک کل می بیند.

طول فرآیند:

در مربیگری طول فرآیند به احتمال زیاد کوتاه‌مدت (شش ماه یا یک سال) است، اگرچه می‌تواند بیشتر طول بکشد. متقاضی تمایل دارد پس از کسب یک مهارت یا هدف خاص به پایان برسد.

اما در مشاوره، طول فرآیند به احتمال زیاد طولانی مدت است (بیش از یک سال).

تجربه و تخصص:

مربیان تمایل دارند در زمینه مربیگری صلاحیت های حرفه ای داشته باشند، اگرچه ممکن است در صنعت یا نقشی که فرد در آن کار می کند هیچ تجربه ای نداشته باشند. آنها می توانند مهارت های مربیگری خود را در سراسر هیئت مدیره یک سازمان به کار ببرند، از جمله تکنیک های پرسشگری ماهرانه که به فرد کمک می کند تا فکر کند و تصمیمات مهم را به درستی بگیرد.

مشاوران اما تمایل دارند در یک نقش یا صنعت خاص تخصص داشته باشند که بتوانند روی آن تخصص تکیه کنند. هیچ مدرکی در زمینه مشاوره مورد نیاز نیست، اگرچه برای ارتقای دانش مشاوران گذراندن دوره های آموزشی توصیه می شود و معمولا مشاوران با طول دوره کاری بالاتر از دیدگاه مثبت تری به دلیل وجود تجربه بالا تر دیده می شوند .

دستور کار:

در مربیگری، دستور کار هم توسط مربی و هم خود فرد ایجاد می شود تا نیازهای خاص آن فرد را برآورده کند.

اما دستور کار در مشاوره، توسط مشاور تنظیم می‌شود. فرد مشاوره گیرنده از آن دستور کار پشتیبانی می کند (مثلاً با پاسخ دادن به سؤالات).

نتیجه:

توافقنامه یا نتیجه مربیگری خاص و قابل اندازه گیری است (به عنوان مثال بهبود در یک حوزه عملکردی خاص).

خروجی مشاوره ممکن است در طول زمان تغییر کند. نتایج نیازی به مشخص بودن یا اندازه‌گیری ندارند، و هدف توسعه کلی فرد یا سازمان است.

توجه داشته باشید که؛ گاهی اوقات یک مشاور ممکن است از مهارت‌های مربوط به مربیگری استفاده کند (مثلاً پرسیدن سؤالات تأملی)، و یک مربی ممکن است گاهی اوقات از یک رویکرد شخصی تر (مثلاً به اشتراک گذاشتن تجربه شخصی خود) استفاده کند.

هنگام تصمیم‌گیری در مورد استفاده از مشاوره و مربی گری، به تفاوت های ذکر شده در بالا فکر کنید. در نظر گرفتن آنچه می خواهید به دست آورید و اینکه کدام روش برای شما مناسب تر است، مفید خواهد بود. ممکن است این روش ها مکمل یکدیگر نیز باشند. 

تفاوت مربیگری و آموزش در سازمان

مربیگری ممکن است شبیه به آموزش دیده شود اما تفاوت این است که، آموزش شامل به اشتراک گذاری اطلاعات برای آموزش یک فرد است – و مدرس موضوع یا مطالب را بر اساس نیاز فرد تنظیم و ارائه می کند. در مقابل، مربیان اطلاعات یا بینش ارائه نمی دهند، بلکه صرفاً فضایی را برای افراد فراهم می کنند تا به پاسخ های مناسب برسند.

مزایای مشاوره و مربی گری چیست؟

• هر دو تکنیک های یادگیری موثری هستند که می توانند عملکرد فردی را بهبود بخشند.
• می توانند تعامل و حفظ کارکنان را افزایش دهند.
• پیاده سازی آنها در هر سازمان یا ساختار تجاری آسان است.
• آنها می توانند اعتماد به نفس و مهارت های بین فردی هر دو نفر را افزایش دهند و همچنین مهارت های ارتباطی و رهبری را توسعه دهند.
• می توانند روحیه و انگیزه را افزایش داده و جابجایی کارکنان را کاهش دهند.
• به سازمان ها کمک می کنند تا اهداف و مقاصد خود را محقق ساخته و نیازهای توسعه شخصی افراد را نیز در نظر بگیرند.

اصول موفقیت مشاوره و مربیگری در سازمان

با آشنایی با اصول مشاوره و مربیگری در سازمان، می توانید احتمال موفقیت آن را افزایش دهید.

• اطمینان حاصل کنید که اعتماد، رازداری، احترام متقابل و حساسیت در طول فرآیند وجود دارد.
• با مرزها و قوانین اساسی موافقت کنید. مانند تعداد دفعات ملاقات، مدت زمان ارتباط، نقش های مختلف در فرآیند، روش های ترجیحی ارتباط و بازخورد، و نتایج مطلوب.
• به فرد اجازه دهید بدون اجبار، روابط را هدایت کند، اهداف و چالش‌ها را شناسایی کرده و مسئولیت بازاندیشی و پیشرفت خود را بپذیرد.

در نهایت، اگر شما مشاور یا مربی هستید، همیشه در صورت نیاز به دنبال کمک یا مشاوره باشید. این فرآیند صرفاً یک ارتباط یکطرفه نیست و جلسات مشاوره و مربی گری فرصتی برای رشد و توسعه شما و همچنین فردی است که با او کار می کنید. توسعه مهارت های مشاوره و مربی گری می تواند هم مخاطب شما را بهبود بخشد و هم به شما در دستیابی به رشد شخصی کمک کند.

انواع مربیگری در سازمان

تعریف مربیگری در مدیریت سازمان چیست ؟

توسعه‌سازمانی، اعمال تغییرات ایجادشده، و همچنین لزوم پشتیبانی از کارمندان کلیدی از طریق تغییر نقش یا حرفه آنها، مواردی هستند که باعث می‌شوند یک شرکت به دنبال مربیگری یا مشاوره سازمانی باشد.

در گذشته مشاوره و مربی گری فقط برای مدیران ارشد و در مدیریت شرکت‌ها ارائه می‌شد؛ اما حالا این خدمات به‌عنوان ابزاری برای توسعه‌ی حرفه‌ای یا شخصی به همه ارائه می‌شود. مشاوره و مربیگری وابستگی و ارتباط شدیدی با ابتکارات و تغییرات سازمانی دارد تا به‌این‌ترتیب بتواند به کارکنان در قبول این تغییرات کمک کرده و همچنین به آنها کمک کند تا خود را طوری با این تغییرات منطبق کنند که با اهداف و ارزش‌های شخصی‌شان سازگار باشد.

با توجه به همین استقبال و تغییرات رقم خورده در این حوزه هم هست که انواع مربیگری در سازمان متناسب با چالشهای سازمانی و شخصی ظهور کرده است.

در ادامه انواع مربیگری در مدیریت سازمان را ذکر کرده و تشریح می کنیم:

مربیگری در مدیریت منابع انسانی

مربی و مشاور می‌توانند روحیه، انگیزه و بهره‌وری را بالابرده و همچنین میزان تغییر و یا تعویض منابع انسانی را کاهش دهند. کاری کنند که افراد احساس ارزش کرده و خود را با تغییرات بزرگ و کوچک سازمان مرتبط بدانند.

به‌طورکلی ثابت‌شده که؛ اجرای انواع برنامه‌های مشاوره و مربیگری در مدیریت منابع انسانی سازمان بسیار محبوب است. چراکه مربیگری در مدیریت منابع انسانی باعث ایجاد تعادل بین اهداف عملی و اهداف عینی و واقعی می‌شود. این موضوع درحالی‌که نیاز به پیشرفت شخصی کارکنان نیز در نظر گرفته خواهد شد . مربیگری در مدیریت منابع انسانی یک رابطه دو طرفه بین سازمان و کارکنان می‌باشد. که در آن هر دو طرف سود و مزایای قابل‌توجهی را به‌دست می‌آورند.

افرادی که در سازمان‌های بزرگ کار می‌کنند، دیگر حاضر نیستند برای دستیابی به پیشرفت حرفه‌ای به کارفرمایان خود متکی باشند.

مربی گری و مشاوره در امور اجرایی

به‌تازگی تعداد زیادی از افراد حرفه‌ای پدیدار شده‌اند که خود را مشاور یا مربی اجرایی می‌نامند و خود را در بازار از مربی یا مشاور سازمانی جدا کرده‌اند. تفاوت اصلی بین مشاوره و مربیگری عملکرد سازمانی و اجرایی در این است که مربی یا مشاور اجرایی معمولاً:

• سابقه بیشتری در نقش‌های حرفه‌ای و اجرایی دارند.
• به‌طور انحصاری با افراد موفق و یا آنهایی که پتانسیل موفق شدن را دارند کار می‌کنند.
• آنها پستی در سطح هیئت‌ مدیره یا مدیرعامل یک شرکت پربازده و یا بسیار موفق دارند.
• پیشنهاداتی کاملاً محرمانه مطرح می‌کنند.
• با رهبران بالقوه یک صنعت و یا رهبران کسب‌وکارهای پربازده کار می‌کنند.

مشاوره و مربی گری در عملکرد سازمانی

بسیاری از افراد برای افزایش عملکرد سازمانی به دنبال یک مشاور و یا یک مربی هستند، نه به دلیل اصلاح یک مشکل عملکردی

بر اساس تجربه؛ مشاوره و مربیگری در سازمان می تواند بسیار موفق باشد اگر، پشتیبانی از مشاور یا مربی و اجرای تغییرات گفته شده در بهترین و کوتاه ترین شکل ممکن صورت گیرد.

مربی گری و مشاوره در افزایش مهارت

مربی‌گری مهارت ها، شباهت‌هایی با آموزش یک به یک دارد.

مربیان و مشاوران رویکردی جامع برای پیشرفت شخصی را با توانایی تمرکز بر مهارت‌های اصلی‌ای که یک کارمند باید قادر به انجامشان باشد، را با یکدیگر ترکیب می‌کنند.

نقش‌های شغلی با سرعت فزاینده‌ای رو به تغییر است. برنامه‌های آموزشی سنتی معمولاً بسیار انعطاف‌ناپذیر یا عمومی هستند و نمی‌توانند خود را با این نیازهای در حال تغییر، سازگار کنند. در چنین مواردی مربی‌گری یک به یک رویکردی انعطاف‌پذیر، سازگار و به‌موقع را برای پیشرفت و توسعه مهارت‌ها ارائه می‌دهد.

نیازی نیست که حتماً افراد را از محیط کاری خارج کرده و در یک کلاس درس بگذاریم که شباهت بسیارکمی به محیط‌های کاری دارد. می توانید از آموزش های درون سازمانی استفاده کنید.

 مربی گری و مشاوره در امور شخصی

در طول دهه های گذشته، خدمات مربی‌گری رشد زیادی در بریتانیا، اروپا و استرالیا داشته. مربیان شخصی ممکن است به‌صورت رو در رو کار کنند، اما روش‌های مبتنی بر ایمیل، شبکه های اجتماعی و تلفن نیز بسیار رایج هستند. این مربیان و مشاوران برای آنهایی که می‌خواهند تغییر بزرگی در زندگی‌شان ایجاد کنند، به‌طور حمایتی کار می‌کنند.

مربیان به مشتریان خود محیطی حمایتی و انگیزشی را ارائه می‌دهند تا بفهمند که از زندگی چه می‌خواهند و چگونه می‌توانند به آرمان‌هایشان دست یابند و نیازهای خود را تحقق بخشند.

کلام آخر:

هم مربیگری و هم مشاوره، روشهای مفید و مؤثری برای رشد شخصی هستند. با این حال، تفاوت‌هایی بین این دو رویکرد وجود دارد که می‌تواند هنگام تصمیم‌گیری برای اجرای شخصی یا در محیط کاری به درک آنها کمک کند. از طرفی می توانید از بین انواع مربیگری در سازمان نیز بهترین انتخاب را داشته باشید.

منابع: highspeedtraining ، هیئت تحریریه مدیرنو

کلیدواژه ها:  انواع مربیگری – انواع مربیگری در سازمان – اصول مربیگری در سازمان – اهداف مربیگری چیست – مربیگری چیست – مربیگری در مدیریت – مربی گری و عملکرد سازمانی